اخترفیزیک (به انگلیسی: Astrophysics ) دانشی است که روشها و اصلهای فیزیک را در مطالعه اشیا و پدیدههای اخترشناختی به کار میگیرد. از میان موضوعهای مورد مطالعه در این زمینه، خورشید، دیگر ستارگان، کهکشانها، سیارههای استرخورشیدی، محیط اندراختری و پسزمینه ریزموج کیهانی هستند. اخترفیزیک شاخهای از ستارهشناسی است که اصول فیزیک و شیمی را «برای تعیین ماهیت بدن آسمانی، به جای موقعیت و حرکت آنها در فضا» به کار میبرد. اشیاء مورد مطالعه در این رشته، خورشید، ستارههای دیگر، کهکشانها، سیارات فراخورشیدی، میانستارهای و پسزمینهٔ مایکروویو کیهانیست. انتشار آنها در تمام قسمتهای طیف الکترومغناطیسی مورد بررسی قرار گرفته و خواص بررسیشده شامل نوردهی، تراکم، درجه حرارت و ...
مکانیک سماوی شاخهای از دانش ستارهشناسی است که به مطالعه? اجرام آسمانی میپردازد. این رشته علمی میکوشد قوانین فیزیک را با رفتار ستارهها و سیارات منطبق کند. در زیرشاخههای این رشته به مطالعه? مدار قمرهای مصنوعی یا مدار ماه پرداخته میشود. مدل تحلیلی مکانیک آسمانی مدرن، بیش از ??? سال پیش با کتاب پرینکیپیا یا اصول ریاضی فلسفه طبیعی نوشته? اسحاق نیوتن از سال ???? میلادی آغاز شدهاست. اما نام «مکانیک سماوی» جدیدتر از آن است. نیوتن نوشت که این زمینه از فیزیک باید «مکانیک منطقی» نامیده شود. اصطلاح «دینامیک» کمی بعد با گوتفرید لایبنیتس به وجود آمد و بیش از یک قرن بعد از نیوتن، پیر سیمون لاپلاس اصطلاح «مکانیک سماوی» را معرفی کرد. با این وجود، مطالعاتی که در زمینه? پرداختن به مسائل سیارهای و موقعیت ...