اختلالات تجزیهای یا گسستی، گروهی از بیماریهای روانپزشکی هستند که در آنها آگاهی فرد از خود و محیطاش مختل میشود و به اصطلاح، در ذهن بیمار، تجزیه و گسستی به وجود میآید که با محدود شدن احساسش از هویت خود یا اختلال درحافظه بروز میکند. به شکل عامتر، تجزیه یا گسست یکی از سازوکارهای دفاعی است که افراد در رویارویی با حوادث آسیبزننده و پراسترس به کار میبرند. در واقع، فرد با استفاده از این مکانیسم دفاعی میخواهد با تجزیه یا گسست بخشی از ادراک، افکار و احساسات مرتبط با آن، شرایط را از ذهن خود دور نگه دارد یا به شکلی تغییریافته با آن روبرو شود. اگر میزان بهکارگیری این مکانیسم دفاعی مغزی، زیاد و شدید باشد بهطوری که باعث ناراحتی و کاهش عملکرد فرد و روابط اجتماعیاش شود در این حالت میگوییم او دچار اختلال تجزیهای شده است. وقتی فردی یک آسیب و رویداد غیرمنتظره را تجربه میکند، مثلاً شاهد مرگ یا آسیب جدی به بستگان و حتی یک غریبه است، ناگهان ذهنش با میزان اطلاعات پراسترسی مواجه شود که توانا ...