عقب ماندگی ذهنی بیماری نیست؛ بلکه حاصل یک فرایند بیمارگونه در مغز و با محدودیت در کارکرد هوشی و انطباقی است. علت عقب ماندگی ذهنی غالبا نامشخص میماند و پیامدهای آن در مشکلات بیمار در کارکرد هوشی و مهارتهای زندگی تظاهر میکند. در میانه دهه 1800 بسیاری از کودکان مبتلا به عقب ماندگی ذهنی به مؤسسات شبانهروزی و بر اساس این باور که اگر این کودکان آموزش جدیدتری دریافت کنند، خواهند توانست به خانوادههای خود باز گردند و در جامعه در سطحی بالاتر فعالیت نمایند، سپرده شدند. این مؤسسات شبانهروزی ویژه کودکان مبتلا به عقب ماندگی در اواسط دهه 1900 به اوج خود رسید. آگاهی مردم از شرایط پرازدحام، غیربهداشتی و در مواردی توام با سوء رفتار مؤسسات به طلوع نهضت مؤسسهزدایی منجر گردید. از اواخر دهه 1960، کودکان معدودی به مؤسسات شبانه روزی سپرده شدهاند و مفهوم وارد کردن در محیط مدارس و بهنجارسازی در موقعیتهای زندگی بین گروههای طرفدار و اکثر مردم بارزتر شده است. پس از تصویب قانون عمومی 142-94 (قانون آموزش بر ...