4 صفحه word |فونت tahoma سایز 14| قابل اجرا در آفیس 2010 و نسخه های جدیدتر|قابل ویرایش و آماده چاپ بخشی از تحقیق اما ریشه عزاداری برای امام حسین (ع) در ایران به طور مشخص در دوره پادشاهی احمد معزالدین آل بویه رواج یافت. پیش از آلبویه (دیلمیان) شیعیان و علویان دور هم جمع میشدند و سوگواری میکردند، لباس سیاه میپوشیدند و پارچههای سیاه را به نشانه عزاداری بردر خانهها میآویختند. امام صادق (ع) در عاشورا وتاسوعا در خانه میماندند و نزدیکان برای عرض تسلیت نزد او میرفتند. اما این مراسم به علت عدم پشتوانه محکم و فشار دستگاه حاکمه در نقاط مختلف به صورت پراکنده برگزار میشد. این فشار از سوی خلفای عباسی روزبهروز بیشتر میشد، بهطوری که در زمان خلافت متوکل عباسی حرم مطهر امام حسین در کربلا بدست لشکریان ترک وی ویران شد. متوکل دستور به تخریب حرم امام حسین داد و بر روی تمام مزارات کربلا آب جاری کرد. آل بویه نخستین حکومت ایرانی بود که دارای اقتدار شد. این حکومت شیعی پس از استقرار عزاداری محرم را به صورت نهادینه در آوردند. درای ...