ابوالقاسم فردوسی توسی (۳۲۹ هجری قمری – ۴۱۶ هجری قمری، در توس خراسان)، شاعر حماسی ایرانی و سراینده ٔ شاهنامه حماسه ٔ ملی ایران است که آوازه ٔ جهانی دارد. فردوسی را بزرگ‌ترین سراینده ٔ پارسی‌گو دانسته‌اند،[۲] که از شهرت جهانی برخوردار است. سروده‌های دیگری نیز به فردوسی نسبت داده شده‌است که بیشتر بی‌پایه دانسته‌اند. شناخته‌شده‌ترین آن‌ها مثنوی یوسف و زلیخا و هجونامه‌ای در نکوهش سلطان محمود است.[یادداشت ۱] 6 صفحه ورد ...